เจ้าของเก่า

“เจ้าของเก่า”

เรื่องนี้เป็นเรื่องสยองขวัญของคุณเอก ซึ่งเรื่องก็มีอยู่ว่า ผมเป็นเด็กบ้านนอกพ่อแม่ยากจน หลังจากเรียนจบม 6 แล้วผมก็ออกไปหางานทำในเมืองกรุง ผมได้งานเป็นงานขาย ของบริษัทหนึ่ง บางครั้งก็ต้องส่งตัวไปช่วยขายของที่ศูนย์ต่างจังหวัดบ้าง เนื่องจากรายได้ที่มีเพียงน้อยนิด ผมได้ไปหาห้องเช่าที่มันราคาถูกๆอาศัยอยู่พอได้หลับนอน ซึ่งผมจะมีเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่ทำงานอยู่ที่เดียวกัน ชื่อไอ้พร ผมกับไอ้พรเช่าห้องอยู่ใกล้ๆกัน แต่ไอ้พรมันมีแฟนแล้ว และอาศัยอยู่ด้วยกัน เนื่องจากผมเป็นคนขี้เหร่หน้าตาเข้าขั้นหมาเห่า เลยยังโสดไม่มีแฟนกับเค้า เงินเดือนออกแต่ละเดือนก็ส่งกลับบ้านไปให้พ่อแม่ ซึ่งอยู่กันสองผัวเมีย ผมเป็นลูกคนเดียว วันหยุดผมกับไอ้พรก็ชวนกันเข้าวัดเข้าวาทำบุญบ้าง หาเดินตลาดนัดขายของมือสองบ้างแล้วแต่โอกาส ในแต่ละปีบริษัทก็จะมีการพาพนักงานไปเที่ยวบ้าง ผมเลยกะว่าจะชวนไอ้พรไปหากางเกงมือสองมาไว้ใส่ไปเที่ยว ซื้อมือสองมันจะได้ถูกๆหน่อย เมื่อวันหยุดมาถึงผมกะไอ้พรก็ไปเดินตลาดนัดมือสองกันสองคน เพราะวันนั้นเมียไอ้พรไม่ว่างพอดีเลยไม่ได้มาด้วย เราก็เดินๆดูไปเรื่อยๆ ก็ไปเจอร้านขายกางเกงร้านนึงเค้าติดป้ายราคาไว้ 150 ทุกตัว ผมจึงชวนไอ้พรแวะดู ก็ไปถูกใจกางเกง2ตัว เลยสอยมาทั้งคู่แต่ก็แลกด้วยการต้องกินอาหารญี่ปุ่นทั้งเดือน ส่วนไอ้พรไม่ซื้ออะไรเลยเพราะมันไม่ชอบของมือสอง มันบอกว่ากลัวเจ้าของเก่าเค้ามาทวงคืน ผมก็บอกมันไปว่าไร้สาระ ผีมีที่ไหนว่ะ แล้วเราก็เดินเที่ยวเล่นดูนั้นนี่ไปเรื่อยจนเย็นก็กลับห้องกัน พอมาถึงห้องผมก็ลองใส่ดูทั้งสองตัว มันก็โอเคใส่ได้ “ดีหละมีกางเกงใส่ไปเที่ยวเท่ส์ๆกะเค้าแล้วเผื่อจะมีสาวมามอง อาทิตย์หน้าก็ได้ไปเที่ยวแล้ว” ผมคิด พอลองกางเกงเสร็จผมก็ถอดไว้ในตะกร้ารอซัก อยู่ๆก็มีโทรศัพท์เข้ามา ตอนแรกผมนึกว่าเป็นไอ้พรโทรมาทำไมวะ เมียไม่อยู่จะชวนไปไหน แต่พอจับโทรศัพท์ขึ้นมาดูมันกลับไม่ใช่ไอ้พรที่โทรมาแต่เป็นสายจากหัวหน้า หัวหน้าโทรมาบอกว่าให้ผมไปช่วยงานขายที่ต่างจังหวัดสัก 4-5วัน กลับมาก็ไปเที่ยวบริษัทพอดี ผมเลยตอบตกลงหัวหน้าไป ทำไงได้เป็นลูกน้องเค้า เค้าสั่งให้ไปไหนก็ต้องไป ผมเลยต้องรีบไปซักกางเกงที่พึ่งซื้อมาสองตัว เดี๋ยวจะแห้งไม่ทันใส่ ถ้าจะกลับมาซักวันศุกร์ ผมก็เลยเดินไปหยิบกางเกงทั้ง2ตัวมาซัก ในขณะที่กำลังซักอยู่ผมก็สังเกตุเห็นน้ำที่ซักทำไมน้ำมันเปลี่ยนเป็นสีแดงๆแต่ผมก็ไม่คิดอะไร ไม่สนใจแค่แปลกใจทำไมสีน้ำไม่เปลี่ยนสีไปตามสีกางเกง ถ้ามันจะตกสี พอซักกางเกงเสร็จก็เอาไปตากไว้หลังห้อง หลังจากผมก็ไปหาข้าวกิน อาบน้ำ โทรหาพ่อกับแม่ แล้วก็รีบนอนพรุ่งนี้ต้องออกเดินทางแต่เช้า ในระหว่างที่นอนหลับอยู่ผมก็ฝันไปว่า ผมไปเดินตลาดนัดกับไอ้พร จู่ๆก็มีผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาชี้หน้าผมพร้อมกับทำหน้าทะมึนใส่แล้วบอกว่า ‘เอาของกูคืนมา’ผมก็งงสิ ของอะไรวะ ผู้ชายคนนั้นง้างหมัดจะมาต่อยผม ทันใดนั้น ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมา เพราะได้ยินเคาะที่ประตู ปังๆๆๆ ผมก็ตกใจ ใครวะ ร้อยวันพันปีไม่เตยมีใครมาเคาะห้องตอนดึกๆแบบนี้ ผมก็เดินไปเปิดประตูออกไปดู แต่ก็ไม่เห็นใคร เลยมานอนต่อคิดว่า แมวมันคงเดินมาชนประตูมั้ง ไม่มีอะไรหรอก นอนๆไปจู่ๆ ผมก็ได้ยินเสียงคนเดิน เดินไปเดินมาอยู่อย่างนั้น ด้วยความรำคาญผมก็เลยมาเปิดประตูอีก คิดว่าใครวะเดินอยู่ได้กูจะนอน กะว่าเปิดประตูออกไปจะด่าซักหน่อย แต่พอเปิดประตูแล้ว ผมกลับไม่เห็นมีใคร แมวสักตัวก็ไม่เห็น ด้วยความหงุดหงิดโมโหง่วงก็ง่วง ผมเลยพูดลอยๆออกไปว่า “จะเดินห่าไรนักหนา รำคาญ กูจะนอน จะทำอะไรก็ทำสิ จะไปไหนก็ไป”แล้วผมก็เข้ามานอนต่อเพราะง่วงจัด ตื่นเช้ามาผมก็รีบอาบน้ำกินข้าวเก็บกระเป๋า ไปทำงานซึ่งผมต้องเดินทางไปต่างจังหวัดด้วย วันนั้นก็ทำงานตามปกติ เหนื่อยมากก็หลับเป็นตายจนถึงเช้า อยู่ๆก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ผมก็คิดว่าใครวะโทรมาแต่เช้าหรือพ่อแม่จะเป็นอะไร พอหยิบโทรศัพท์มาดูก็เป็นไอ้พรโทรมาผมค่อยโล่งใจหน่อย ผมกดรับสาย “เออ ว่าไงวะ อ้าวไอ้เอกมันกลับมาแล้วหรอว่ะ หะ กลับที่ไหน กูก็นอนอยู่ต่างจังหวัดเนี่ย อ้าว!ก็เมื่อคืนกูเห็นห้องมึงเปิดไฟ กูนึกว่ามึงกลับมาแล้ว เปล่ากูยังไม่ได้กลับเลย วันศุกร์นู้นถึงจะได้กลับ มึงตาฝาดอะดิ เออยังไงดูห้องให้กูด้วยนะเว้ยเผื่อมีโจรมาขโมยพัดลมเก่าๆกู แค่นี้ก่อนนะอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานก่อน “
วันที่สองผมก็ทำงานตามปกติ เลิกงานมาก็อาบน้ำกินข้าว โทรหาพ่อแม่ นอน ก็นอนหลับสบายจนถึงเช้า ตื่นมากำลังจะอาบน้ำ จู่ๆเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีก ผมหยิบโทรศัพท์มาดูก็เป็นไอ้พรโทรมาอีกแล้ว ผมกดรับสายมัน ” ว่าไงเพื่อน อ้าวไอ้เอกมึงกลับแล้วหรอ กูเห็นห้องมึงเปิดไฟ เห็นคนเดินอยู่ในห้องมึงด้วย บ้า!มึงเห็นใครวะ กูยังอยู่ที่เดิมโว้ย มึงดูผิดห้องปล่าววะ ผิดห้องเชี่ยไรก็ห้องมึงเนี่ยแหละ กูกะแฟนเห็นจริงๆ เห็นมีผู้ชายเดินอยู่ในห้อง กูเลยไปเคาะห้องมึง แต่ก็ไม่ใครเปิด กูไปส่องดูที่บานเกล็ดหน้าห้องจากตอนแรกเห็นคนเดินอยู่ในห้อง แต่คราวนี้ไม่เห็นใคร กูกับแฟนเลยรีบเข้าห้องโทรหามึง แต่ก็โทรยังไงก็ไม่ติด พอผมได้ฟังไอ้พรพูดมาแบบนั้นผมก็ได้แต่แปลกใจ ใครว่ะอยู่ในห้องเรา จากที่ไม่คิดอะไรในตอนแรก ตอนนี้เริ่มคิดแล้วว่า หรือว่าจะเป็นไอ้ที่เคาะประตูคืนนั้น ผมก็ได้เเต่เก็บความสงสัยไว้ในใจ ก็เลยบอกไอ้พรไปว่าไม่มีอะไรหรอกวะ พวกมึงคงตาฝาดกัน กูไปอาบน้ำก่อนเพื่อน แค่นี้นะ”หลังจากวางสายไอ้พร ผมก็รีบอาบน้ัำแต่งตัวไปทำงาน วันนี้ผมไม่ค่อยมีสมาธิในการทำงานเท่าไหร่ ได้แต่คิดในสิ่งที่ไอ้พรโทรมาบอก ใครวะเข้ามาในห้องเราได้ยังไง โจรหรอ แต่ห้องเราก็ไม่อะไรเลยนี่หว่ามีแค่พัดลมตัวเดียวเก่าๆ หลังจากนั้นผมก็ทำงานแบบไม่มีสมาธิตลอด เพราะไอ้พรก็เล่นโทรมาผมทุกวันด้วยเรื่องเดิมๆจนกระทั่งมาถึงวันที่ผมต้องกลับมานอนห้องเดิมที่คุ้นเคย พอมาถึงห้องไอ้พรก็รีบมาดึงแขนผมไปคุย มันบอกว่า “เอ้ยเพื่อน ห้องมึงมีอะไรแปลกๆวะ กูเห็นมีคนอยู่ในห้องมึงทุกวันเลยว่ะ พอกูจะแอบดูที่บานเกล็ด จากไฟที่เปิดอยู่ อยู่ๆไฟมันก็ดับทันที ตอนแรกกูก็คิดว่าเป็นโจรแต่พอคิดไปคิดมาห้องมึงก็ไม่ได้มีอะไรนีหว่า มีแค่พัดลมเก่าๆอันนึง โจรมันคงไม่เอาหรอกจริงมั้ย หรือว่าจะเป็น!เจ้าของเก่ากางเกงที่มึงซื้อมาว่ะ เอ้ย!ใช่แน่ๆเลยว่ะ บ้าน่า!ไอ้พร เจ้าขงเจ้าของที่ไหนว่ะ มึงก็พูดไป กูกลับห้องก่อนเดี๋ยวไปหาอะไรกินกัน”แล้วผมก็เดินเข้าห้องไป เก็บกระเป๋าเสร็จก็ไปอาบน้ำ ในระหว่างที่อาบน้ำอยู่ จู่ๆ ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูห้องน้ำ ผมนึกว่าเป็นไอ้พรมาเคาะเพราะผมไม่ได้ล็อกห้อง เลยพูดออกไปว่า เอ้ย!ห้องน้ำห้องมึงไม่มีหรือไงว่ะ เงียบไม่มีเสียงอะไรตอบกลับมา ผมก็ไม่ได้สนใจ อาบน้ำเสร็จก็ออกมาแต่งตัว ไปหาไอ้พร เอ้ย!มึงมาเคาะห้องน้ำกูทำไมว่ะ บ้า!กูจะไปเคาะทำไมว่ะห้องน้ำห้องกูก็มี เอาละสิทีนี้ ผมก็เริ่มจะหวาดๆแล้ว ห้องเรามีอะไรกันแน่ว่ะ แล้วผมกับไอ้พรก็หาออกไปหาอะไรกินกัน หลังจากหาอะไรกินเสร็จก็กลับมาห้อง โทรหาแม่คุยกันถามสารทุกข์สุกดิบกันนิดหน่อย เนื่องจากเหนื่อยมาทั้งวัน ทั้งเดินทางด้วยพอหัวถึงหมอน ผมก็หลับทันที หลับไปนานแค่ไหนไม่รู้ ผมฝันว่าผมนอนอยู่บนเตียงที่ผมกำลังหลับอยู่ จู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาอยู่ที่ปลายเตียง ผู้ชายคนนั้นเค้าเดินมาจาหหลังห้อง แล้วเค้าชี้หน้าผมแล้วบอกว่า เอาของกูคืนมา! ของอะไรว่ะ ผมถามกลับ แต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับมา ผมมองหน้าเค้า หน้าเค้าทะมึน เหมือนโกรธจัด แล้วอยู่ๆเค้าก็พุ่งตัวเข้ามาใส่ผม ผมตกใจสุดขีดสะดุ้งตื่นขึ้นมา เหงื่อท่วมตัว ผมพยายามข่มตาหลับต่อ หลับไปได้สักพักกึ่งหลับกึ่งตื่นสลึมสลือ ผมก็ได้ยินเสียงคนเดินอยู่ข้างๆผม ผมนอนโดยมีแค่เสื่อผืนหมอนใบเท่านั้นไม่ได้มีที่นอนหมอนนุ่มๆเหมือนกับคนอื่นเค้า ผมอยากจะลืมตาขึ้นมาดูว่าใครเดินแต่ก็ทำไม่ได้ ทำไมตามันหนักขนาดนี้ สักพักก็เหมือนคนๆนั้นเดินมาหยุดที่ปลายเท้าผม จู่ๆก็มีเสียงเย็นๆดุๆพูดขึ้นมา”เอาของกูคืนมาๆ” ผมได้แต่พูดในใจว่า อะไรวะกูไปเอาของมึงตอนไหน ไปเถอะกูจะนอน ไปเถอะ! ด้วยความเหนื่อยง่วงผมก็เลยหลับไป ตื่นเช้าผมก็รีบอาบน้ำเก็บกระเป๋าเตรียมตัวไปเที่ยวกับทางบริษัท ใส่กางเกงใหม่ที่พึ่งซื้อมา อีกตัวก็เอาไว้ใส่พรุ่งนี้ บริษัทพาไปเที่ยวที่ทะเลจังหวัดหนึ่งที่ไม่ไกลเท่าไหร่นัก โดยจะพักหนึ่งคืนแล้วกลับพรุ่งนี้เที่ยงๆพอไปถึงทะเลผมกับไอ้พรก็เล่นน้ำสนุกสนานจนลืมเรื่องที่ผมเจอเมื่อคืน ตอนกลางคืนที่ปาร์ตี้สังสรรค์กันนิดหน่อย ผมได้นอนกับไอ้พรซึ่ง เป็นห้องเตียคู่ แฟนมันไม่ได้มาด้วยเพราะทำงานคนละที่กัน ปาร์ตี้เสร็จก็พากันกลับมานอน ด้วยความเมาเลยไม่ได้อาบน้ำ ก็หลับไปซะอย่างนั้นทั้งคู่ หลับๆไป ผมก็ฝันอีกแล้วว่า มีผูชายคนนึงเดินมาที่ปลายเท้า แล้วก็ชี้หน้าผมเหมือนเช่นเคย พร้อมกับบอกว่า “เอาของกูคืนมา”เอ้ย!ของอะไรอีกแล้วว่ะ ด้วยความโมโหที่ผมต้องฝันแบบนี้เป็นครั้งที่3 เลยถามผูชายคนนั้นไปว่า ‘ของอะไรของมึงว่ะ’คราวนี้ผู้ชายคนนั้นยอมตอบ “กางเกงที่มึงใส่อยู่ของกู เอาคืนมา”ผมได้แต่อึ้งพูดอะไรไม่ออกแล้วจู่ๆเค้าก็ลอยเข้ามาบีบคอผม ผมก็ตกใจสะดุ้งตื่นขึ้นมา ถึงกับเหนื่อยหอบเหงื่อไหลท่วมตัว โห!ทำไมฝันน่ากลัวอย่างนี้ว่ะ พอหายเหนื่อยจากฝันผมรู้สึกปวดฉี่ เลยเดินจะไปเข้าห้องน้ำเปิดไฟ ผมผลักประตูห้องน้ำเข้าไป ทันใดนั้นผมก็ถึงกลับต้องตกใจสุดขีด แทบช็อคกับภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า ผมเห็น”ผู้ชายคนนึงยืนอยู่หน้ากระจกในห้องน้ำ”จากที่เมาๆอยู่ผมแทบสร่างเมา ซึ่งมันเป็นภาพที่ไม่น่าจดจำยิ่งนัก เค้าหน้าเละทั้งตัวมีเเต่เลือด แล้วก็มีเสียงพูดเย็นๆมากระซิบข้างหูผมว่า”เอากางเกงกูคืนมา” แล้วภาพทุกอย่างก็ตัดไป ผมมารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ไอ้พรมาปลุกผม คำถามแรกที่มันถามผมคือ เอ้ย!มันเมาขนาดถึงกับนอนในห้องน้ำเลยเหรอว่ะ มันถามผมยิ้มๆ แต่ผมไม่ยิ้มกับมันด้วย ผมตอบมันด้วยท่าทางคิดหนัก อยากจะพูดก็รู้สึกหนักปากเหลือเกิน แต่เอาว่ะ ผมกลั้นใจพูดออกมาว่า’กูเจอผีว่ะ ผีเจ้าของกางเกง มันตามมาทวงกางเกงคืน’จากที่มันยิ้มๆอยู่ถึงกับหน้าเปลี่ยนสีในทันที ‘จริงเหรอว่ะ ก็จริงดิ เอางัยดี เออกลับไปค่อยไปหาหลวงตาที่วัด เผื่อท่านช่วยได้’ แล้วเราก็พากันอาบน้ำเก็บกระเป๋า ไปเที่ยวตามกำหนดการ แต่วันนี้ผมไม่มีอารมณ์เที่ยวหรอก คิดแต่เรื่องที่ผมเจอมันช่างน่ากลัวยิ่งนัก เกิดมายังไม่เคยเห็นผีจริงๆสักครั้ง ผีกางเกงมันน่ากลัวจริงๆจะเอายังไงดี พอถึงเวลากลับ ผมเลยตัดสินใจบอกไอ้พรว่า”เอ้ย คืนนี้กูไปนอนกับมึงนะ แล้วตอนเช้าเราไปวัดกัน ให้หลวงพ่อช่วย”ถ้าจะให้นอนคนเดียวแล้วต้องเผชิญกับอะไรก็ไม่รู้ ผมไม่เอาแน่ ‘ได้สิเพื่อน ปัญหามันต้องมีทางออกเสมอ’ หลังจากกลับถึงห้องผมก็รีบอาบน้ำก่อนที่มันจะมืด ทิ้งกางเกง2ตัวที่ซื้อมาใหม่ใส่ตะกร้าไว้ พร้อมกับบอกว่า’มึงอยู่นี่นะ อย่าตามกูไปละ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปวัดกัน’พูดเสร็จ ผมก็ไปห้องไอ้พร คืนนี้ผมนอนหลับอย่างเอาเป็นเอาตาย เหมือนคนอดหลับอดนอนมาเป็นปี พอเช้าผมก็กลับห้องไปอาบน้ำแต่งตัว สักพักไอ้พรก็มา เราเลือกที่จะไปวัดที่ใกล้ที่สุด โดยที่ผมก็ไม่ลืมที่จะเอากางเกงที่ซื้อมาใหม่ไปวัดด้วย พอไปถึงวัดก็รีบไปหาหลวงพ่อทันที ผมก็ได้เล่าเรื่องทุกอย่างให้หลวงพ่อฟัง หลวงพ่อเลยบอกว่าเดี๋ยวทำพิธีซื้อของจากคนตายให้ แล้วหลวงพ่อก็บอกอีกว่า “โยมกรวดน้ำก็บอกกล่าวเค้าด้วยว่าผมซื้อกางเกงต่อจากคุณแล้วนะ จากนี้มันเป็นของผมไม่ใช่ของคุณแล้ว แล้วก็อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้กับเค้าด้วย” ผมก็ทำตามที่หลวงพ่อท่านบอกทุกอย่าง แล้วก็กราบลาท่านด้วยความสบายใจ ผมกับไอ้พรก็ไปทำงานตามปกติ เลิกงานก็กลับห้อง วันนี้ผมกลับมานอนห้องตัวเองเลยโทรเล่าเรื่องราวต่างๆที่เจอให้ท่านฟัง แม่ก็บอกว่าว่างๆก็ทำบุญไปให้เค้าบ่อยๆนะลูก คืนนั้นผมก็ฝันว่า ผู้ชายคนนั้นเดินมาหาผมแล้วบอกว่า กางเกง2ตัวนี้แม่เค้าซื้อมาให้เค้ารักมากหวงมากเลยต้องมาเกิดเปรตทนทุกข์ทรมานแบบนี้ เค้าถูกรถชนตาย และขอบคุณที่อุทิศผลบุญให้เค้าด้วย”นับตั้งแต่วันนั้นถ้าผมมีโอกาศ ก็ไปทำบุญอุทิศส่วนบุญให้กับเค้าบ่อยๆ จะได้หลุดพ้นจากภูมิเปรตไปเกิดในสุคติภูมิต่อไป

ขอขอบคุณ สมาชิกพันทิป

ติดตาม เรื่องผีผี