ตึกไม้ยามวิกาล
“ตึกไม้ยามวิกาล”
กลับมาแล้วค่ะมีเรื่องผีมาอีกตามเคย
คือเรื่องนี้มันเกิดขึ้นช่วงที่นอนกันหรือว่าอยู่ที่หอพักในโรงเรียน บอกก่อนนะคะ ว่าหนูเป็นนักเรียนที่พักอยู่ในโรงเรียนมัธยมแล้วที่นี่หอที่พักกันเนี่ยมันจะอยู่ติดกับอาคารไม้หลังเก่าแก่ที่สุดในโรงเรียนคือสร้างมาพร้อมๆกับโรงเรียนแล้วอาคารเนี่ยมันเป็นอาคารที่ใช้สอนวิชานาฏศิลป์และวิทยาศาสตร์ซึ่งกลางวันก็จะเหมือนกับอาคารปกติทั่วไปแต่ถ้าหากว่าเป็นกลางคืนจะหลอนมากกว่าปกติ
เรื่องนี้หนูเจอกันกับคุณครูที่สอนนาฏศิลป์ เรื่องคือวันนั้นหนูก็มาซ้อมงานวันสุทรภู่กันแล้วห้องนาฏศิลป์มันจะอยู่เยื้องๆกับห้องวิทยาศาสตร์พอดีเป๊ะ แล้วในห้องวิทยาศาสตร์น่ะ มีทั้งโครกระดูกเอย เด็กดองเอ้ย
ตอนที่่มีคนอยู่ในห้องซ้อมรำสามคนมีหนูมีครูที่ปรึกษาด้านการรำไทยและการแสดงที่นี่พอซ้อมรำกันไปได้สักพักเพื่อนหนูเนี่ยเขาบอกว่าอยากกลับหอพักแต่ด้วยความที่ว่ากำลังซ้อมรำกันเลยต้องอยู่บนอาคารนั้นจนดึกดื่นถึงเกือบๆเที่ยงคืน
พอซ้อมเสร็จกำลังจะกลับลงไปข้างล่าง พวกเราก็เห็นเด็กสามสี่คนวิ่งไปมา อยู่บนอาคารไม้เพื่อนหนูเลยถามเด็กๆพวกนั้นว่า “ดึกดื่นแบบนี้ทำไหมยังไม่กลับหออีกวิ่งเล่นแบบนี้เดียวก็โดนครูว่าเอา”
แต่พอเด็กๆพวกนั้นเงยหน้าพวกหนูแทบจะช็อคตายซะเดี๋ยวนั้นเพราะว่าเด็กๆที่วิ่งเล่นอยู่บนอาคารไม้ คือเด็กดองที่อยู่ในห้องวิทย์น่ะสิ แล้วที่เนี้ยหนูกับเพื่อนแล้วก็ครูจะต้องลงไปข้างล่างเพื่อที่จะกลับไปที่หอพัก
พอลงบันใดลงมาได้ไม่เท่าไรเสียงดนตรีไทยก็ดังมาพร้อมๆกับมีนางรำมายืนอยู่บนอากาศ แบบไม่มีอะไรค้ำไว้คราวนี้พวกเราเลยวิ่งลงมาจากอาคารไม้อายุเกือบจะร้อยปีให้ใวที่สุดเท่าที่จะไวกันได้ หลังจากนั้นมาหนูก็ไม่กล้าไปที่อาคารไม้เก่าแก่นั้นอีกเลย นอกจากไปเรียนก็ต้องไปกันเป็นกลุ่มเท่านั้น
ป.ล.
เรื่องที่เจอเนี่ยมันเจอกันตอนเตรียมงานวันสุนทรภู่
แล้วเวลาไปเรียนอ่ะแอด ถ้าไปเรียนตึกไม้ต้องเกาะกลุ่มกันไปเพราะที่ตึกนี้ของเขาแรงมาก ขนาดนิมนต์พระมายังเอาไม่ค่อยอยู่ คงจะเพราะมีทั้งเด็กดองที่ออกมาวิ่งเล่นตอนกลางคืนกะผีนางรำและผีครูนาฏศิลป์เลยค่ะ
นี่ค่ะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวาน
ติดตาม RedMoon ค่ำคืนสีเลือด