ผู้หญิงคนนั้น…ในห้อง
ผู้หญิงคนนั้นในห้อง ห้องพักหลอน ห้องพักผีสิง อ่านเรื่องผี หลอน สยองขวัญ
“ผู้หญิงในห้อง”
เรามีประสบการณ์หลอนๆที่เกิดขึ้นจริงๆ
เราเป็นคนจังหวัดหนึ่งในภาคอิสาน เรียนจบจากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่อยู่ใกล้บ้าน พอเรียนจบเราได้มีโอกาสมาทำงานที่ โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งในจังหวัดสมุทรปราการ โรงเรียนแห่งนี้มีหอพักครูอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่อยู่หลังโรงเรียน
หมู่บ้านนี้ใหญ่มากมีซอยเล็กซอยน้อยเต็มไปหมด ซึ่งหอพักครูจะอยู่ระหว่างซอยที่ 16-18 หอพักจะมีสองชั้น เราได้ห้องข้างล่างห้องที่สอง หลังห้องเราเป็นบ้านร้างไม่มีคนอยู่อาศัย ซึ่งต้นไม้จะขึ้นรก หญ้าวัชพืชขึ้นปกคลุมบริเวณบ้าน และที่สำคัญร้านขายของชำอยู่ไกลมาก ถ้าจำไม่ผิดน่าจะอยู่ซอย 2 เวลาไปชื้อของก็ยืมจักรยานพี่คนนึงที่หอ
เราชอบปั่นจักรยานออกมาชื้อของเวลา 19.00-20.00 เป็นประจำ วันแรกที่เราปั่นจักรยานเพื่อที่จะไปชื้อของเราปั่นไปซอยที่ 18 ปั่นไปไม่ถึงครึ่งซอยก็มีสุนัขไล่กัดอย่างเอาเป็นเอาตาย และมันก็ไล่เห่า ไล่กัดน่ากลัวมาก วันต่อมาเราก็ปั่นจักรยานไปชื้อของอีกแต่วันนี้เราเปลี่ยนซอย เป็นซอยที่ 17 ปรากฏว่าไม่ต่างจากซอยที่ 18 เลย ปั่นหนีหมาจนเหนื่อยหอบ วันต่อมาเราก็ปั่นจักรยานไปชื้อของอีก แต่วันนี้เราเลือกปั่นไปทางซอย 16 ในขณะที่ปั่นไปก็คิดว่าจะเป็นเหมือนกับ 2 ซอยที่ผ่านมาไหม ปรากฏว่าซอยนี้ทุกอย่างเงียบกริบ ไม่มีหมาสักตัวออกมาไล่กัด แม้แต่เสียงเห่าหอนก็ยังไม่มี แต่บรรยากาศสองข้างทางเป็นเท้าว์เฮ้าท์สองชั้น มันดูรกร้างต้นไม้ขึ้น ใบไม้หล่นในบริเวณเท้าว์เฮ้าท์เต็มไปหมด มีคนอาศัยอยู่แค่ไม่กี่หลัง ทำให้มันเงียบดูวังเวงมาก แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะเรารู้แล้วว่าซอยนี้ปลอดภัยจากหมา หลังจากนั้นมาเราก็ปั่นจักรยานไปทางซอยนี้ประจำ
เราก็ใช้ชีวิตปกติไม่มีอะไรหลอนๆให้ต้องตื่นเต้น แต่แล้ววันหนึ่ง ในขณะที่เรากำลังนั่งเล่นเกมส์อย่างเมามันส์ อยู่ๆเสียง msn ก็ดังขึ้น เป็นเพื่อนเราที่ทักมา บอกว่าให้เปิดกล้องคุยกัน เราก็เลยหยุดเล่นเกมส์แล้วเปิดกล้องคุยกับเพื่อน ตอนนั้นน่าจะเย็นมากแล้ว เราเปิดไฟในห้องไว้ เรานั่งเล่นคอมที่โต๊ะ หันหน้าไปที่บานเกล็ด ข้างหลังเราก็เป็นเตียงนอน เราเปิดประตูหลังห้องและประตูห้องน้ำไว้ ประตูทางเข้าจะตรงกับประตูห้องน้ำพอดี ฝั่งเพื่อนอยู่กัน 5-6 คน เพื่อนถามเราว่าอยู่กับใคร เราก็บอกไปว่าอยู่คนเดียว พร้อมกับหันกล้องให้เพื่อนดูรอบๆห้อง ก็ไม่มีอะไร คุยกันได้สักพักเราเลยบอกเพื่อนว่าจะไปเข้าห้องน้ำ พูดเสร็จเราก็ลุกไปเข้าห้องน้ำพอกลับมาปรากฏว่าเพื่อนปิดกล้องไปแล้ว เราเลยถามเพื่อนว่าปิดทำไม เพื่อนไม่ตอบแต่ยิงคำถามกลับมาว่าอยู่กับใคร เราก็ยืนยันคำเดิมว่าอยู่คนเดียว แต่เพื่อนก็ยังถามย้ำอีกว่าอยู่กับใคร เราก็ยืนยันคำตอบเดิมว่าอยู่คนเดียวจริงๆ จนสุดท้ายเพื่อนมันยอมบอกเหตุผลที่มันปิดกล้อง เพื่อนมันบอกว่า ตอนที่เราไปเข้าห้องน้ำ กล้องมันก็ค้างอยู่ตรงหน้าห้องน้ำแล้วมันก็เห็นเรากำลังจะไปเข้าห้องน้ำ แต่มันเห็นมีผู้หญิงคนหนึ่งผมยาวใส่เสื้อสีขาวและกางเกงสีเทา เดินตามเราไป เราไม่เชื่อที่เพื่อนพูด เพื่อนเลยส่งรูปมาเป็นหลักฐาน พอได้เห็นรูปเราก็อธิบายไม่ได้เหมือนกันว่ามันคืออะไรกันแน่ ก็ได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจ ถามว่ากลัวมั้ยก็กลัวนะ แต่ต้องทนอยู่ต่อไป พอตื่นเช้ามาเราไปกินข้าวที่ร้านป้า ข้างๆหอ ด้วยความที่อยากรู้เลยถามแล้วเอารูปให้ป้าดู ป้าดูได้สักพักก็ส่งให้ลูกค้าที่อยู่ในร้านของแกดูบ้าง ทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ผู้หญิงคนนี้ เธอเป็นคนภาคอิสานมาทำงานที่จังหวัดสมุทรปราการพร้อมกับแฟนของเธอ เธอทำงานก่อสร้างในที่แห่งนึงในจังหวัดสมุทรปราการ เธอพักที่เท้าว์เฮ้าท์ซอย 17 อยู่กันหลายคน แฟนเธอเป็นคนเจ้าชู้ มีเมียน้อยและไม่ค่อยกลับมาหาเธอ เธอทำได้แค่รอและตอนนั้นเธอก็อยู่ท้อง วันหนึ่งแฟนเธอกลับมา เธอบอกเขาว่าเธอท้อง แต่แฟนของเธอกับบอกให้เธอไปทำแท้ง แต่เธอไม่ยอม แฟนของเธอเลยเดินออกจากบ้านไปและไม่กลับมาอีกเลย มันทำให้เธอคิดไม่ตก เลยคิดสั้น วันนั้นเพื่อนๆของเธอออกไปทำงานกันหมดเหลือเธอเพียงคนเดียว เธอบอกเพื่อนไปว่าไม่สบายอยากนอนพัก เพื่อนๆก็ไม่เอ๊ะใจอะไร พอเพื่อนๆออกไปได้สักระยะ เธอก็ผูกคอตายในเท้าว์เฮ้าท์นั่น กว่าเพื่อนจะรู้ก็ตอนที่กลับมาจากที่ทำงาน แล้วเพื่อนของเธอเลยนำศพเธอกลับไปยังบ้านเกิด
หลังจากที่เธอตายไปได้ไม่นาน คนตายทั้งกลมขึ้นชื่ออยู่แล้วว่าเฮี้ยนสุดๆ เธอคนนี้ก็เฮี้ยนเหมือนกัน เฮี้ยนมากๆด้วย เธอคอยหลอกหลอนผู้คนที่อยู่ในละแวกนั่นบ่อยมาก บ่อยจนคนในซอยเริ่มทะยอยย้ายออกไปทีละหลังสองหลังจนเหลืออยู่ไม่กี่หลังที่ทนอยู่ได้ ป้าบอกว่าเธอเพิ่งหยุดเฮี้ยนไป 3 เดือนก่อนหน้าที่เราจะมาอยู่ เราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ใช้ชีวิตเหมือนเดิมตามปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หลังจากนั้นไม่นานวันนั้นเป็นวันหยุดยาว ครูที่หอกลับบ้านกันหมด เหลือแค่เราคนเดียว ขณะที่เราเล่นเกมส์อยู่เวลาตอนนั้นก็น่าจะประมาณ 5 โมงเย็น อยู่ๆ เราได้ยินเสียงคนทุบประตูห้องน้ำ ปัง ปัง ปัง เสียงดังมาก มันดังมาจากห้องเราเอง เราได้ยินก็ตกใจจนสะดุ้ง แต่ก็ทำเป็นไม่สนใจอะไร วันนั้นก็ไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นอีก หลายวันผ่านไปขณะที่เรานอนอยู่ จู่ๆเราก็ได้ยินเสียงคนเดินในห้อง เดินไปเดินมา เสียงนั้นดังอยู่นานมากไม่ยอมหยุดสักที เราเลยตัดสินใจลืมตาขึ้นมาดู เราเห็นผู้หญิงคนนึงเดินไปเดินมา เรารีบหลับตาทำเป็นไม่ได้ยินไม่ได้เห็น ข่มใจนอนต่อให้หลับเร็วๆ แล้วคืนนั้นก็ผ่านไป หลายคนอาจจะสงสัยเจอขนาดนี้ทำไมไม่ย้ายออก เราก็อยากจะย้ายแต่ติดที่ตัวเงินอย่างเดียวเลยกัดฟันอยู่ต่อ เราก็อยู่ปกติมีเห็นแว็บๆบ้าง จนวันนึงก่อนนอนวันนั้นเราพูดออกไปว่า ถ้าเธอมีจริง แน่จริงคืนนี้มาบอกหวยด้วยเข้าฝันก็ได้ แล้วอยากได้อะไรก็จะให้บอกมา เราพูดออกไปด้วยความโมโหเพราะเจอบ่อยเกิน ไม่ทันได้คิดอะไร แล้วก็หลับไป คืนนั้นเราฝัน
ฝันว่าเห็นตัวเองนอนอยู่บนเตียงแล้วได้ยินเสียงกร็อกแกร็ก ที่บ้านเกร็ดประตูหลังห้อง เราก็หันไปดู ก็เห็นเป็นมือเหี่ยวๆ มีเล็บยาวมาก กำลังเอามือเข้ามาในบานเกร็ด ด้วยความที่ตกใจคิดว่าเป็นโจร เลยลุกจากที่นอนแล้วไปหยิบมีดมากำไว้ในมือแน่น สักพักเราก็ได้ยินเสียงคนกรีดร้องโหยหวน แล้วจู่ๆได้ยินเสียงคนทุบประตูอยู่หน้าห้องแล้วเสียงก็เงียบไป สักพักเราก็เห็นเป็นเงาดำๆ รูปร่างคล้ายผู้หญิงผมยาวยืนอยู่ปลายเตียงแล้วพูดว่า อยากได้หวยไม่ใช่หรอ เราเลยตอบไปว่า ใช่ ผู้หญิงคนนั้นเลยให้หวยมาสองตัว พอเราตื่นมาตอนเช้ารีบโทรให้น้องชื้อให้ เราชื้อตัวละ 5 บาท เพราะเราไม่ชอบเล่นหวย เลยซื้อแค่นั้น แต่พอวันหวยออกปรากฏว่าหวยออกตรงตามที่ผู้หญิงคนนั้นบอกจริงๆ เราเลยโทรไปหาน้อง แต่น้องบอกว่าลืมไม่ได้ชื้อให้ เราก็ไม่ได้อะไร หลังจากนั้นเราก็ลืมเรื่องนี้ไปเลย ช่วงนั้นเราไม่อยากกลับบ้านขนาดมีวันหยุดยาวเรายังไม่กลับ พอไปทำงานพี่ที่โรงเรียนก็ทักว่า ทำไมช่วงนี้ดูคล่ำๆ หน้าหมองจัง โดนของหรือป่าว เราก็บอกว่าไม่หรอกมั้ง ช่วงนั่นเราไม่สบายบ่อยมาก เป็นๆ หายๆ มีอยู่วันหนึ่งอยู่ๆเราอยากกลับบ้านขึ้นมาสะงั้น เราเดินไปหาพี่บอกว่าอยากกลับบ้าน พี่เลยบอกว่ากลับด้วยกันไหม พี่ก็จะกลับพอดี พรุ่งนี้ไปพร้อมกัน เราก็ตอบตกลงเพราะมีเพื่อนกลับแล้วตอนนั้น
พอไปถึงบ้านยายก็ถามคนแรกเลยว่า ทำไมผอมจัง หน้าดูคล้ำมาก เดี๋ยวพรุ่งนี้ยายจะพาไปวัด ตื่นเช้ามายายก็พาไปวัด วัดนี้เป็นวัดป่าและเป็นที่นับถือของคนในพื้นที่ พอเดินเข้าไปในศาลา หลวงพ่อก็ถามทันทีเลยว่า โยมพาใครมาด้วย เรารีบหันหลังกลับไปมองก็ไม่เห็นมีใคร หลวงพ่อก็บอกอีกว่า โยมนั้นแหละ มีคนตามมาด้วย เราเลยลองเชิงถามหลวงพ่อไปว่า คนที่ตามมาเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ท่านตอบว่าเป็นผู้หญิง เราเลยถามอีก แล้วเค้าตามมาจากไหน ท่านตอบว่าตามมาจากที่ทำงาน ด้วยความสงสัย เราเลยท่านอีก เค้าต้องการอะไร ท่านก็บอกว่า แล้วโยมพูดอะไรกับเขาไว้ล่ะ เราก็นั่งคิดอยู่สักพักเลยคิดออก เลยพูดขึ้นมาว่า อยากได้อะไรก็จะให้ ท่านเลยบอกนั้นแหละที่เค้าตามโยม เพราะเค้าต้องการชีวิตของโยมเลยแหล่ะ แต่ดีนะที่ดวงยังไม่ถึงฆาต แล้วตอนนี้ป่วยบ่อยใช่ไหม เราตอบท่านว่าใช่จ่ะ ท่านก็บอกไม่แปลกหรอกก็เขาไปไหนมาไหนกับโยมตลอด พอยายได้รู้เรื่องราวต่างๆยายเลยถามหลวงพ่อว่าพอจะมีทางแก้ไหม ท่านเลยตอบว่ามี แต่ต้องทำภายในสามวันไม่งั้นหนักแน่ โยมต้องมาถือศีล ปฏิบัติธรรมที่วัด 3 วัด 7วัน แล้วเธอคนนั้นจะไม่ตามโยมอีก
เรากับยายก็กลับบ้าน เตรียมตัวหาชุดขาว เรากับยายก็มาถือศีล ปฏิบัติธรรมที่วัดด้วยกัน 3วัน หลังจากนั้นมาเราก็ไม่เคยเจอเหตุการณ์แปลกๆอีกเลย เรากลับไปทำงานและอยู่ที่ห้องนั้นต่อจนครบ 6 เดือนแล้วเราก็ย้ายไปทำงานกับเพื่อนที่ กรุงเทพฯ
ติดตาม RedMoon ค่ำคืนสีเลือด