ห้องหลอน 513
สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ วันนี้จะมาเล่าประสบการณ์จริงที่เคยเกิดขึ้นเมื่อ3-4 ปีที่แล้ว ใครจะเชื่อหรือไม่แล้วแต่วิจารณญาณในการอ่านนะคะ แต่นี่คือเรื่องจริงไม่อิงนิยายแน่นอน ….
เมื่อตอนที่ดิฉันเรียนอยู่ปี1 มหาลัยแห่งหนึ่งในเชียงใหม่ ได้มาพักอยู่หอกับแฟนที่คบกันมาตั้งแต่มัธยม ทางบ้านรู้ที่ดิฉันพักอยู่กับแฟนไม่ได้ว่าอะไรเพราะโตแล้ว ดิฉันคบอยู่กับแฟนได้ปีกว่าๆตอนนั้นกำลังจะขึ้นปี2 ก็ได้เลิกรากับแฟนไป ดิฉันเสียใจมากกินไม่ได้นอนไม่หลับ
ได้แต่เที่ยวกับเพื่อนทุกวันเพราะไม่อยากอยู่ห้อง เจอบรรยากาศเดิมๆ ทำตัวแบบนี้เกือบครึ่งเดือนกว่าจะทำใจได้บ้าง ตั้งแต่เลิกกับแฟนดิฉันไม่ค่อยได้นอนในห้อง ไปนอนกับเพื่อนซะส่วนใหญ่ หลังๆมาดิฉันเริ่มกลับมานอนห้องตัวเอง โดยส่วนตัวแล้วเป็นคนจิตอ่อนมากๆ
จะไม่นอนคนเดียวเด็ดขาด ขนาดตอนคบกับแฟนทุกคืนยังเปิดทีวีนอน เพราะกลัวความมืดมาก เย็นวันนั้นหลังจากดิฉันเลิกเรียนจึงทำความสะอาดเก็บกวาดห้อง สักประมาณ2ทุ่มเริ่มเพลียจึงได้เผลอนอนหลับไป
เปิดทีวีทิ้งไว้ นอนได้สักพักเริ่มขยับตัวไม่ได้ หายใจไม่ค่อยออก ในใจคิดว่าเอาซะแล้วเจอผีอำแน่ๆ พยายามสู้กับผีซักพักเราลืมตาขึ้น ขุ่นพระ เป็นผีตัวใหญ่มากตัวดำทะมึน ตานี่แดงกล่ำ น่ากลัวสุดๆ นอนทับเราพร้อมกับจ้องหน้าเราเขม็ง
ตัวเรานี่ชาไปหมดท่องบทสวดทุกบทที่มีอยู่ในหัว ท่องผิดท่องถูกสะเปะสะปะไปหมดตอนนั้น จนเราแผ่เมตตาเขาจึงยอมปล่อย นี่เป็นครั้งแรกที่เราเริ่มเจอผีจังๆแบบนี้ พอมีสติเราเริ่มลุกขึ้นจากที่นอนหยิกตัวเองว่าฝันไปใช่มั้ย ตัวเรานี่เต็มไปด้วยเหงื่อกลายเป็นคนจิตหลอน ตั้งแต่ตอนนั้นเลย
หยิบพระกับยันต์ที่มีอยู่มาห้อยเต็มคอเลย คืนนั้นทั้งคืนไม่กล้านอนอีก นอนดูทีวีเล่นคอมยันสว่าง เลยโทรหาแม่เล่าให้แม่ฟังแม่เลยบอกให้ไปทำบุญ แล้วเอาคาถาไล่ผีอำให้ แม่เอามาจากยายเราซึ่งมีของอยู่เยอะพอสมควร เอาละวะคืนนี้เราอุ่นใจหน่อย กล้านอนได้ละ
พอสายๆเราเริ่มง่วงมากวันนั้นไม่ได้ไปเรียน เพราะอาจารย์ไม่สอน เราจึงนอนอยู่หอพอกำลังเริ่มงีบ เข้ ผีตัวเดิมมันมาอีกแล้ว ย้ำว่าตัวเดิมตัวใหญ่ ดำ ตาแดง มานอนจ้องหน้าเราอีกแล้ว คราวนี้เราเริ่มท่องคาถาไล่ผีอำที่แม่เราให้มา พอเราท่องเสร็จปุ๊บ รู้มั้ยผีตัวนั้นมันพูดกับเราว่าไง มันพูดตอกกลับมาว่า “กูไม่กลัว กูไม่กลัว ท่องมาเลยกูไม่กลัว ”
หุยยย ตอนนั้นเราดิ้นแทบขาดใจง่วงก็ง่วงต้องมาสู้กับผีอีก รู้สึกโมโหมาก ต้องการอะไรวะ กูไปทำไรให้ในจิตเราคิดเช่นนั้น สู้กันสักพักเขาก็ปล่อยเรา เราตื่นขึ้นมานั่งร้องไห้ กลัวจนตัวสั่นเลยโทรหาเพื่อนให้มาอยู่เป็นคู่หน่อย ช่วงนั้นเพื่อนเราก็ติดแฟนด้วย เราเลยเกรงใจไม่อยากรบกวนเวลาอันมีความสุขของพวกเขา
หลังจากวันนั้นมาเราเริ่มเจออะไรแปลกๆแล้วทุกคืนที่นอนจะเจอผีตัวนี้ตลอดรวมแล้วสัก10คืน เพราะหลังจากนั้นเราก็มีแฟนใหม่และพักอยู่ด้วยกัน เหตุการณ์จึงปกติ เพราะแฟนใหม่คนนี้มีของดีอยู่ผีคงไม่กล้ามา แต่อย่างไรก็ดีเราจึงตัดสินใจย้ายหอมาอยู่หอใหม่ไม่ใกล้ไม่ไกลกันสักเท่าไหร่
หอนี้มีห้องว่างแค่ห้องเดียว คือห้อง 513 เราจึงตัดสินใจย้ายเลยเอาห้องนี้แหละ เดี๋ยวค่อยย้ายห้องมาอยู่ชั้นล่างคุยกับแฟน พอย้ายอยุ่ได้สักพักเริ่มมีอะไรแปลกๆเกินขึ้นในห้อง เพราะห้องนี้เตียงจะตรงประตูเลย ซึ่งตามหลักฮวงจุ้ยแล้ว เป็นทางผีผ่านเขาจะไม่ให้เตียงนอนตรงประตูเด็ดขาด แล้วเตียงนอนห้ามติดผนังกับห้องน้ำ แต่ห้องมันไม่ค่อยกว้างเท่าไหร่ถ้าย้ายมุมเตียงนอนห้องก็จะแคบ เลยปล่อยไปเช่นนั้น
คืนหนึ่งเรานอนอยู่เกิดปวดฉี่สักประมาณตี2 เข้าห้องน้ำเห็นเครื่องทำน้ำอุ่นเปิดอยู่เลยเอะใจเพราะเราเป็นคนอาบน้ำคนสุดท้ายแล้วก็ปิดไปแล้วด้วย แต่ทำไมมันถึงเปิดห้องน้ำก็เปียกเหมือนมีคนเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เลยแปลกใจมากจึงปลุกแฟนขึ้นมาถามเลยเพราะเราเชื่อเรื่องผีมาก เลยระแวงไปหมด แฟนก็บอกไม่ได้เปิด หืมม ตอนนั้นในใจกลัวมากแต่ก็ไม่มีอะไรผ่านไป
สักอาทิตย์นึงเราพาเพื่อนมาในห้องมาทำรายงานเพื่อนพาแฟนมาด้วย ประโยคแรกที่แฟนเพื่อนเข้ามาในห้องพูดคือ ลุงนั้นคือใครอะตาหรออยู่ระเบียงข้างนอกอะ อ้าวเฮ้ย!! ไอ้เราหัวใจตกไปอยู่ตาตุ่มเลย เราเลยถามแฟนเพื่อนไปว่าแกล้งอะไรนิ เขาก็บอกว่าเปล่า เห็นจริงๆ ห้องนี่แปลกๆนะ เย็นวังเวงและมีกลิ่นเหม็นโชยมาตลอด บรรยากาศตอนนั้นคือหน้าเสียกันทุกคนเรากลัวมาก แฟนเพื่อนทักงี้ใครจะไม่คิดมาก
พอผ่านไปสัก3วันแฟนเรากลับบ้านต่างจังหวัดเรากลัวมากที่จะต้องนอนคนเดียว ตอนนั้นเราเป็นสาวเชียร์เบียร์ยี่ห้อหนึ่งอยู่ จะเลิกงานสักเที่ยงคืน พอมาถึงห้องเราก็อาบน้ำตอนอาบน้ำรู้สึกว่ามีคนมาเคาะห้อง เราก็เริ่มกลัวๆละตอนนั้นกลัวคนมากกว่าไม่ได้กลัวผี เพราะอยู่คนเดียว จำได้ว่าวันรุ่งขึ้นจะเป็นวันพระ สักพักหมาหอนอย่างโหยหวนทั้งๆที่หออยู่ใจกลางเมือง ไม่ได้น่ากลัวอะไรติดถนน มีผู้คนผ่านไปมาตลอดแต่เรารู้สึกกลัวมาก รีบอาบน้ำ เปิดไฟ เปิดคอม เปิดทีวี ทิ้งไว้หมด ไม่กล้านอน แต่ก็เผลอหลับไปเพราะง่วงมาก
แต่ก็ต้องตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงบางอย่างที่ทำให้ต้องตื่น นั้นก็คือเสียงผู้ชายกรนเสียงนั้นดังมาก ตอนนั้นเราลืมตาขึ้นมาพร้อมกับหยิกตัวเองอีกแล้วว่าฝันไปรึเปล่า ไม่ใช่อะ เสียงทีวีรึปล่าวก็ไม่ใช่ เพราะว่าเราเปิดช่องการ์ตูนตอนนั้นทอม เจอรรี่กำลัง วิ่งไล่กันอยู่ วินาทีนั้นหัวใจเต้นรัวมาก เสียงกรนก็ยังดังอยู่เป็นเสียงผู้ชายแก่ๆเสียงนั้นเหมือนอยู่ข้างล่างตรงข้างซ้ายเตียงเลย เรานอนแข็งอยู่บนเตียงไม่กล้าขยับตัวแม้แต่นิดเดียว
ใจนึงก็อยากจะก้มไปดูว่าเป็นใคร อีกใจถ้าเราเห็นเราจะช็อคตายมั้ย ในหัวตอนนั้นแทบจะร้องไห้ทำไมมันนานจังเสียงกรนนั้นดังได้สัก5นาที หลังจากนั้นเราแข็งทื่อไม่กล้าขยุกขยิกไปไหน น้ำตาไหลเลย มันน่ากลัวมากมากกว่าผีที่มานอนทับเราอีก มันมาแบบเสียง มาแบบนามธรรม ถึงจะไม่เห็นตัว แต่เสียงคือสิ่งที่ชัดเจนว่ามันน่าขนลุกมากแค่ไหน พอตั้งสติได้จึงรีบโทรหาเพื่อนให้มารับไปตักบาตรตอนนั้นประมาณตี4 เล่าให้เพื่อนฟังจนเพื่อนกลัวไม่กล้ามาห้องเรา
พอประมาณตี4 เพื่อนก็มาหาแต่ไม่กล้าขึ้นมาบนห้องนะคะ รออยู่ข้างล่างหอเพราะกลัวผี ตอนนั้นเราตัวแข็งทื่อก็พยายามลุกจากที่นอนเหลียวซ้าย แลขวาตลอด กลัวเจ้าของเสียงกรนนั้นจะโผล่มา พอเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จรีบออกจากห้องลงไปหาเพื่อนทันที ไปรอตักบาตรแถวตลาดช้างเผือกพอตักบาตรเสร็จแล้ว เราก็ไม่กล้ากลับห้องไปอยู่กับเพื่อนจนสว่าง
ประมาณ8โมงเช้า เรากลับมาห้องรีบโทรหาแฟนแล้วเล่าให้เขาฟัง แฟนรีบกลับขึ้นมาเย็นนั้นเลย หลังจากเหตุการณ์ตรงนี้เราหลอนห้องนี้มาก จะย้ายออกก็เพิ่งจะย้ายเข้ามาไม่ถึงเดือน ของอะไรก็เยอะขนลำบากที่สำคัญค่าประกันหอแพงซะด้วย ต้องอยู่ครบ3เดือนถึงจะได้เงินค่าประกันคืน เลยจำเป็นต้องทนอยู่ต่อไป
พยายามหาสาเหตุว่าลุงคนนี้เป็นใครมาจากไหน ไปสืบทุกอย่างแต่ก็ไม่มีใครรู้อะไรเลย ตอนแรกมีคนบอกว่าเป็นเจ้าที่หรือเปล่าเขามาหลอก แกล้งเราเล่นอะไรอย่างนี้ ตอนมาอยู่หอใหม่ๆได้ไหว้บอกกล่าวอะไรท่านมั้ย คือโดยส่วนตัวแล้วเราจะเป็นคนเชื่อเรื่องพวกนี้มาก แม่จะสอนตลอดว่าไปไหน ทำอะไร พักที่ไหน ให้จุดธูปไปลามาไหว้ตลอด ตอนที่มาอยู่หอนี้ก็ได้ซื้อพวงมาลัย ผลไม้ ธูป9ดอก บอกศาลเจ้าที่ที่อยู่ใต้หอแล้ว
พออยู่ได้สัก2เดือนเริ่มชินกับบรรยากาศหลอนๆในห้องได้ และเป็นช่วงปิดเทอมพอดี แฟนก็ต้องกลับบ้านส่วนเราลงเรียนซัมเมอร์ เลยต้องอยู่คนเดียว ในใจกลัวมากคิดตลอดถ้าแฟนกลับบ้านจะทำไงดี ผีจะมาหาตอนเราอยู่คนเดียวตลอดเพราะเป็นคนจิตอ่อน และมีเซ้นส์เรื่องพวกนี้เลยได้สัมผัสตลอด
ช่วงที่แฟนกลับบ้าน เราจะพยายามดื่มจากที่ทำงานให้เมาๆ เพื่อไม่ให้ตัวเองกลัวและคิดฟุ้งซ่าน จนวันนึง เราเลิกงานก็ได้แวะซื้อข้าวและขนมกลับมากินที่ห้อง ตอนนั้นน่าจะสักตี1ถึงห้อง เราก็จัดเก็บทำความสะอาดห้องเล็กน้อย แล้วก็อาบน้ำ นั่งกินข้าวดูทีวี อยู่ดีๆมีใครไม่รู้มาเคาะห้อง “ก๊อก” เสียงเคาะนั้นดังก๊อกเดียวจริงๆ เราตกใจมาก คิดว่าเป็นคนเลยดูตาแมวไม่เห็นมีใคร เปิดประตูออกไปดูก็ไม่มีใครเลยจริงๆ ตอนนั้นยังไม่คิดว่าเป็นผีอะไรหรอก นึกว่าคนมาแกล้งแล้วก็กลัวเขาจะมาทำมิดีมิร้ายอะไรเรา เพราะอยู่คนเดียวแฟนพึ่งกลับบ้านตอนเช้าด้วย
เสียงเคาะนั้นก็ยังเป็นปริศนาอยู่ตอนนั้น ในใจก็สงสัยถ้าคนมาเคาะทำไมไม่เคาะ แบบ ก๊อกๆๆ แต่ทำไมเคาะแค่ก๊อกเดียว ความคิดเรื่องผีกลับมาอีกครั้ง แต่ก็พยายามไม่หลอกตัวเองให้กลัว จึงเปิดเพลงดังๆ ไม่กล้าหลับทั้งคืน เป็นอย่างงี้อยู่หลายวัน
จนมาถึงวันหนึ่ง ขณะนั้นเวลาน่าจะราวๆสักตี3 จู่ๆมีคนมาเคาะห้องอีกแล้ว “ก๊อก” เสียงเคาะเหมือนวันนั้นเลย ก๊อกเดียว แต่ดังมาก เราตกใจสุดๆ อยู่ดีๆขนแขนข้างซ้ายลุก หมาเห่าหอนอย่างโหยหวน น่ากลัวมากกกก… เปิดทีวีทิ้งไว้ โฆษณาในทีวีก็บอกว่า “วันนี้วันพระ” ขึ้น15ค่ำอะไรสักอย่าง ตอนนั้นคือชัวร์เลย ผีแน่ๆ ผีเลยแหละเขาต้องมาขอส่วนบุญจากเราแน่นอน เราเลยนับเวลาย้อนไปวันนั้นที่มีเสียงคาะแบบนี้ คือ 8ค่ำค่ะ วันพระเช่นกัน เหยย ตอนนั้นแทบร้องอ่ะ
จะเล่านิสัยโดยส่วนตัวของ เรานิดนึงนะคะ ว่าเป็นคนชอบทำบุญ ทำทานมาก ก่อนนอนต้องไหว้พระสวดมนต์ทุกคืน ถ้าวันไหนเป็นวันพระวันศีลเวลาสวดมนต์ นั่งสมาธิจะรู้สึกได้เลยว่ามีสัมพเวสีอยู่รอบๆตัว ใครที่มีเซ้นส์จะต้องเคยรู้สึกเหมือน เราแน่นอน อยู่ดีๆจะรู้สึกกลัว ใจหวิว ขนแขนขาลุก หมาเห่าหอนไรงี้ แล้วจะมาเข้าฝันตลอดเลย
หลังจากที่ผีมาในรูปแบบเสียงแล้ว เรากลัวจนไม่รู้จะกลัวไงแล้วอะ แม่จึงปลอบใจว่าเรามีบุญเยอะ เขาเลยมาขอส่วนบุญ อย่าไปกลัวหมั่นทำบุญกรวดน้ำ แผ่เมตตาจิตให้เขา เดี๋ยวก็ไปเอง ใช่สิ๊!! ไม่ได้เกิดกับแม่นี่คะเลยพูดได้ หึๆ บ่นในใจ
หลังจากเรื่องนี้ไม่นาน เจออีกแล้วค่าาา คราวนี้มาให้เห็นตัวเป็นๆเลยสาบานได้ ว่าไม่ได้ตาฝาด ไม่ได้ฝัน เห็นจะๆ ยืนอยู่ปลายเตียงตอนนั้นเป็นเวลาราวๆสัก7โมงเช้า ห้องของเราจะอยู่ทางทิศตะวันออก ตอนเช้าๆแสงแดดอ่อนๆจะส่องแสงผ่านผ้าม่าน ทำให้เห็นสิ่งต่างๆในห้องได้อย่างชัดเจน
ผู้สนับสนุนคราวนี้เราไม่ได้อยู่คนเดียวด้วย นอนกับแฟน ตอนเช้าๆเราจะชอบตื่นมาดื่มน้ำ พอลืมตาแค่นั้นเอง จ๊ะเอ๋ เราเห็นผู้หญิงใส่เสื้อสายเดี่ยวสีชมพู ตัวนี่ดำเมี่ยมเลย ยืนอยู่ตรงหน้าทีวีปลายเตียง กริ๊ดดดลั่นเลยจ้าา แต่เชื่อมั้ยไม่มีเสียงออกมาจากปากเราสักแอะ เราช็อกอยู่สัก10วิเสียงก็หลุด ผีผู้หญิงคนนี้ก็หายแวบไปกับตา เราร้องเสียงดังมาก แฟนตกใจตื่นขึ้นมาถามว่ามีอะไร
เรานี่ตัวสั่น พูดไม่เป็นภาษาคนแล้ว ได้แต่ร้องไห้ โผเข้ากอดแฟน แล้วเล่าให้เขาฟัง แฟนเอาพระมาห้อยคอให้เราอ่านเรื่องผีห้อง 513 นาทีนั้นเหมือนคนบ้าเสียประสาทไปแล้ว ยังคิดหน้าเธอออกเลยค่ะ พิมพ์ไปขนลุกไป เมื่อกี้ไฟตกด้วย เริ่มกลัวแล้วสิ เราเชื่อว่าผีผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นผีตายโหง ที่อยู่แถวข้างทางตามเรามาเพื่อขอส่วนบุญ เราไม่รอช้าไปทำบุญตักบาตรถวายสังฆทาน ให้เลย ยอมรับว่าช็อตนี้ช็อคอะ น่ากลัวจริงๆ พอเจอหนักขึ้นๆ เริ่มจะไม่ไหวละ ขวัญหายเตลิดเปิดเปิง ไม่คิดไม่ฝันว่าชีวิตนี้จะต้องมาเจอกับสิ่งเร้นลับพวกนี้
หลังๆมาเริ่มเจอหนักขึ้นๆ คราวนี้เป็นผีลุงแก่ๆ เชื่อว่าต้องเป็นเจ้าของเสียงกรนในคืนนั้นแน่ๆเลย เรื่องราวอาจจะติดเรท20+ หน่อยนะคะ เราไม่ได้แต่งเรื่องนี้ขึ้นมาแน่ๆ ตอนแรกยังไม่เชื่อเลยว่ามันคือเรื่องจริง ใครจะเชื่อหรือไม่แล้วแต่วิจารณญาณเลยละกัน บอกไว้ก่อนเลย เรื่องนี้มีคนรู้ 2 คนคือแฟนของ เราซึ่งเป็นอดีตแฟนไปละ
เรื่องมีอยู่ว่า ในคืนหนึ่งในขณะที่เราเล่นโทรศัพท์ดูไรเรื่อยเปื่อย ก็เริ่มง่วงเลยเผลองีบไป แต่หลับไปได้สัก5นาที ตอนนั้นกึ่งหลับกึ่งตื่น เราขยับตัวไม่ได้ ตอนนั้นมั่นใจว่าไม่ได้หลับสนิทแน่ๆ อยู่ดีๆก็มีผู้ชายแก่ๆ มาขึ้นค่อมเรา เห็นหน้าไม่ค่อยชัด แต่ผมหงอก เคราเฟื้อยเลย ถอดเสื้อผ้าเราเปลือยหมด หลังจากนั้นแกก็ลงลิ้นเรา นานมาก เรามีความรู้สึกเสียวๆตลอดเวลา มันเหมือนความจริงมากๆ แต่เราขยับตัวไม่ได้ พูดก็ไม่ได้ จะเรียกแฟนให้ช่วย ไม่เหมือนฝันเลยขออนุญาตพูดลามกหน่อยนะคะ มันคือเรื่องจริงที่อยากเล่า
ตอนนั้นเราคิดถึงหน้าพ่อหน้าแม่ เริ่มท่องคาถาอีกละ สักพักเราขยับตัวได้ เรารีบจับจิมิของเราเลย เชื่อมั้ยคะน้ำเราเต็มเลยอะ เราเหลียวมองแฟนหลับเป็นตายเลย ตอนแรกคิดเข้าข้างตัวเองว่าแฟนทำ จึงปลุกแฟนตื่นขึ้นมาถามเลย แฟนทำท่าทางงัวเงีย ไม่รู้เรื่อง เราเลยเล่าให้แฟนฟัง แฟนโมโหมาก เลยด่าออกมาว่า “ผีก็อยู่ส่วนผีสิวะ จะมายุ่งกับคนทำไม ลูกหลานไม่ทำบุญให้เหรอไม่ไปผุดไปเกิดสักที ไอ่แกตัณหาขนาดเป็นผียังบ้ากามเนอะ ไอ้เฒ่าหัวงูเอ้ย “ พอแฟนด่าเสร็จปุ๊ป ไฟดับเลยค่ะ เหมือนในหนังผีเลยอ่ะ ตอนนั้นกลัวมากกกกก …ต่างพากันมองหน้ากัน
สักพักไฟมาคุณเชื่อมั้ยว่าห้องอื่นไม่ดับ ดับห้องเราห้องเดียว ยังมีอีกเยอะค่ะ ว่างๆมาเล่าต่อนะขอบคุณที่ยังมีคนอ่าน
ติดตามอ่านเรื่องผีต่อได้ที่ RedMoon ค่ำคืนสีเลือด
GhostStoryThai.com อ่านเรื่องผี สองขวัญออนไลน์