Tags :บ้านเก่า

เรื่องมีอยู่ว่า ย้อนกลับไป เมื่อ ปี 2548 เป็นปีที่ผมสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ เข้าปี 1 พอดี มีผม พี่สาวและเพื่อนของพี่สาวเป็นผู้หญิง ไปกันทั้งหมด 3 คนครับ ก็ชวนกันไปเที่ยวเขาใหญ่ และเข้าพักที่บ้านพักหลังนี้ ก่อนอื่นขออธิบายลักษณะบ้านพักนะครับ เป็นบ้านพักสไตล์รีสอร์ท 3 หลังเรียงกันครับ หลังที่ผมเข้าพักเป็นหลังตรงกลาง สภาพสวยครับ มีสนามหญ้าหน้าบ้าน มองเข้าไปจะเห็นตัวบ้าน เป็นทรงหลังคาจั่ว มีสองชั้นครับ ชั้นล่างมองเข้าไป ซ้ายมือจะเป็นห้องรับแขก ถัดจากห้องรับแขก จะมีเสาไม้อยู่กลางบ้านเป็นบันไดขึ้นชั้น 2 ถัดจาบันได จะเป็นห้องนอนครับ ส่วนขวามือจากทางเข้าจะที่รับประทานอาหารและห้องครัว ถัดเข้าไปจะเป็นห้องน้ำ ซึ่งถ้าเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปจะต้องเดินลงบันได ลงไปใต้ดินครึ่งชั้นครับ จะมีอ่างล้างหน้าตั้งอยู่ ซึ่งปกติอ่างล้างหน้าจะต้องมีกระจกเงา แต่ที่นี่ ไม่มีกระจกครับ เป็นช่องสี่เหลี่ยมผลุบเข้าไปที่ผนังและมีแจกันดอกไม้ปลอมตั้งอยู่ 1 อันครับ ส่วนชั้นที่ 2 ขึ้นบันไดตรงกลางบ้านขึ้นไป ก็มีห้องน้ำอยู่ตรงหน้าบันได ห้องนอน แยก ซ้ายขวา ครับ แน่นอนครับ เหตุการณ์ที่ผมประสบเจอกับพี่สาว เกิดขึ้นที่บริเวณชั้นล่างของบ้านพักหลังนี้ครับ […]Read More

ถ้าเรื่องผีเราว่าของเราน่ากลัวสุด เพราะนอกจากเจอผีในครอบครัวตัวเองแล้วยังเจอผีเร่ร่อนที่พ่อเรียกเข้ามา เรื่องคือพี่เราโดนรถเมล์เหยียบหัวแถวๆสีแยกตรงจรัญ เสียชีวิตคาที่ (เรื่องจริงเคยออกข่าว) และด้วยที่พ่อทำใจไม่ได้ปักธูปเรียกให้กินข้าวเช้าเย็นเลยจ้ะ พี่ที่เสียเป็นผู้หญิง และเป็นลูกติดพ่อ เราเป็นลูกติดแม่ไม่เคยเจอกันมาก่อน ซึ่งตอนที่พี่เขาเสียใหม่ๆ พ่อเราประสาทกินเลย เป็นบ้าไปช่วงนึง ทุกวันเขาจะเรียกให้พี่เขากินข้าว โดยการเอาข้าวปักธูปไว้และเรียกกิน ทั้งเช้าเย็นไม่ว่าจะไปกินข้าวข้างนอกก็ทำ พ่อทำใจไม่ได้ถึงขนาดเก็บทุกอย่างที่เป็นของพี่เขา ทุกอย่างรวมถึงเสื้อผ้าที่เปื้อนเลือดในวันที่พี่เขาโดนชนก็เก็บไว้ในห้องนอนพี่เขา และด้วยที่เราไม่สนิทไม่เคยเจอ (ตอนนั้นอยู่คนละบ้านกับพ่อ) พ่อมานอนที่บ้านเรา แต่มีช่วงนึงแม่ต้องไปนอนบ้านพ่อช่วยงานศพ เราเลยอยู่คนเดียว และเราก็ไม่ได้กลัวหรือไม่ได้คิดอะไร ช่วงนั้นชอบเล่นเกมเดอะซิมส์มาก ช่วงปิดเทอมเราก็เล่นยันตี2-3ทุกวัน แต่จะแปลกใจอย่างคือชอบรู้สึกว่ามีคนอยู่ในห้องด้วย แต่ก็คิดว่าเป็นกุมารในห้องเราหรือเปล่าก็เล่นเกมไป แม่ก็ไม่ได้กลับบ้านเลย จนมาวันพระ วันนั้นจำได้ดีว่าเลิกเล่นเกมตอนตี2ครึ่ง วันนั้นจำได้ว่านอนไม่หลับและปิดไฟในห้องหมดแล้วทีนี้เรามองไปที่ปลายเท้า ก็เห็นคนอ้วนรูปร่างใหญ่มาก เราก็คิดว่าเป็นผ้าขนหนูแขวนกับตู้เสื้อผ้าไม่ก็เป็นพัดลม เพราะตู้เสื้อผ้าอยู่ปลายเท้า แต่เราหันมาก็เห็นว่าข้างๆเงานั้นคือพัดลม เราก็แล้วเงาไรว้ะ เลยลุกขึ้นนั่งมาดู ตอนนั้นไม่ได้กลัวเลยเพราะไม่คิดว่าเป็นผี พอเราลุกจากหมอนแล้วยื่นหน้าไป ตอนนั้นแบบภาพไม่นิ่งขยับตัวได้ปกติ ไม่เหมือนคนที่เจอผีแล้วขยับตัวไม่ได้ ขยับได้ปกติเลย เงานั้นผีแน่นอน เขายืนมอง ไม่ยิ้มหน้านิ่งๆ ขยับเล็กน้อย เรานี่เชี้ย ไม่หายว้ะงั้นล้มลงนอนหลับตาและลืมตาใหม่อีกที พอหลับตาแล้วลืมตาใหม่ มาดู สรุป เฮ้ยไม่หาย ไม่หาย คือมันไม่หาย และเขาค่อยขยับมาค่อยๆขยับมาข้างๆ […]Read More