ดิฉันก็ถ่ายรูปห้องตามปกติ ลูกก็เดินเล่นรอบๆ แบบนิ่งๆ ยังไม่มีอะไร ดิฉันก็จัดกระเป๋าเอาเสื้อผ้าที่จะใช้มาแขวน....Read More
สวัสดีครับเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคน ก่อนอื่นเลยผมต้องขอประทานอภัยหากแท็คห้องผิด เพราะผมไม่เคยใช้งานเลย แต่วันนี้อยากเล่าประสบการ์ณที่ได้เจอมาเมื่อไม่นานมานี้นะครับ ผมเป็นคนกรุงเทพนะครับแต่มีช่วงนึงที่ต้องเดินทางไปสระบุรีเพราะสอบนายสิบตำรวจได้แล้วศูนย์ฝึกอยู่ที่นั่น ศูนย์ฝึกภาค1 มีกำหนดการเดินทางทั้งหมด 2 วัน ผมเริ่มออกเดินทางจากกรุงเทพไปประมาณช่วง 4 ทุ่ม ถึงสระบุรีก็ดึกมากแล้วครับ วนรถหาโรงแรมกับพ่อ 2 คน หาอยู่นานมากครับ จนประมาณเที่ยงคืนกว่าครับ ไปเจอโรงแรมหนึ่ง อยู่ใกล้ๆทางรถไฟเลย น่าจะอยู่ในตัวเมืองสระบุรีเลยครับ ก็เลยตัดสินใจ เลือกโรงแรมนั้นกับพ่อ พ่อก็พาเดินเข้าไปที่ร็อบบี้ บรรยากาศในโรงแรมนั้นเงียบมากเลยครับ พนักงานหลอมแหลมมาก ไฟลานจอดรถก็มืดมากครับ ผมกับพ่อได้ห้อง 407 มาครับ มีพนักงานพาไปที่ห้องครับ แว๊บแรกที่เปิดประตูเข้าไป คือ พรมที่ปูพื้นกลิ่นอับมาก คิดในใจตอนนั้นคือโคตรกลัวครับ เพราะโรงแรมยิ้มน่ากลัว ขออธิบายลักษณะห้องก่อนนะครับ เปิดประตูเข้าไป จะเจอเตียงเดี่ยว2เตียง วางขวางนะครับ แล้วที่ปลายเตียงจะเป็นห้องน้ำครับ ผมเลือกเตียงในสุดเพราะใกล้น่าต่างครับ แล้วอีกอย่างจะได้ให้พ่อนอนกันให้ กลัวใครมาสะกิดกลางคืนเพราะผมฟังเขาเล่ามาเยอะ ก็นอนเล่น wifi กันไปสักพักครับ สักพักพ่อผมเอ่ยปากมาเลยครับ เองมานอนข้างนอกนี่มา พ่อหนาว แอร์เจ้ากำทะลึ่งมาลงตรงเตียงพ่อพอดี ปรับอุณหภูมิก็ไม่ได้ ผมก็เลยจำใจต้องไปนอนเตียงนอก เวลานั้น ก็เกือบตี […]Read More
เหตุการณ์นี้มันเกิดขึ้นเมื่อเธอได้ไปเช่าคอนโดแห่งหนึ่งซึ่งคิดว่ามันดีและน่าอยู่แต่แล้วความเป็นจริงกับไม่ใช่สิ่งที่เธอคิดเรื่องราวของเธอจะเป็นยังไงล่ะเรามาอ่านกันเลยดีกว่าครับ เราชื่อแพะต้องบอกก่อนว่าเราเป็นคนที่โดนผีอํามาตั้งแต่สมัยวัยรุ่นจะมีอาการพรุ่งหลักครึ่งตึกร่างกายแข็งแข็งห้องน้ำโมในใจยังไม่ได้เลยจะทำได้เพียงแค่กรอกตาไปมาเท่านั้น เมื่อ 30 ปีก่อนครั้งที่เรายังเป็นเด็กเราไปนอนที่บ้านย่าก็เคยเห็นผีเด็กโผล่หัวห้อยออกมาจากผนังเนื้อหัวเตียงและเคยได้ยินเสียงคนร้องไห้ตอนกลางคืนมาจากที่ไกลๆ เมื่อตอนที่อยู่บ้านทั้งยังเคยเห็นเงาดำแวะไปแวะมาที่หางตา เมื่อตอนไปเที่ยวที่รีสอร์ทต่างจังหวัดในช่วง 1 เดือนเศษๆที่ผ่านมานี้ตัวเองเป็นคนที่มีแฟนแล้วโดนผีอำทั้งยังเคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับสิ่งลี้ลับที่มองไม่เห็น เกิดขึ้นกับตัวเองบ่อยครั้งทำให้เราเชื่อว่าในโลกนี้วิญญาณมีอยู่จริง ถึงแม้ตอนนี้เราไม่ได้อยู่เมืองไทยมา 10 กว่าปีแล้วแต่เราก็ยังจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสมัยที่เรายังคงอยู่เมืองไทยได้ เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 15 ปีก่อนตอนนั้นเราย้ายที่ทำงานจากถนนเจริญกรุงไปถนนพัฒนาการก็เลยต้องย้ายที่พักอาศัยด้วยเพื่อให้สะดวกต่อการเดินทางและประหยัดค่าทางด่วน พี่คนหนึ่งที่บริษัทใหม่เขาได้แนะนำเราให้ไปพักที่คอนโดแห่งหนึ่งซึ่งไม่ไกลจากที่ทำงานมากนักใช้เวลาแค่ 10 นาทีในการขับรถซึ่งตัวที่เขาก็พักอยู่ที่นี่เช่นกันแล้วก็ได้นัดกับน้องสาวที่เรียนอยู่ม. กรุงเทพมาดูที่พักด้วยกัน ถนนทางเข้าคอนโดมันจะเป็นซอยเล็กๆที่ติดกับถนนพัฒนาการ ถ้ามองไม่ดีก็มีโอกาสที่จะขับเลยไปได้ง่ายๆแล้วต้องไปกลับรถมาใหม่บริเวณวัดรอบคอนโดจะมีบ้านอยู่ 2 หลังซึ่งมีเนื้อที่ค่อนข้างเยอะและเป็นบ้านหลังใหญ่ติดกันซอยนี้ก็ไม่ลึกมากแต่เป็นซอยตันซึ่งจะมีโรงงานร้างอยู่ที่ท้ายซอยมันอยู่ติดกับคอนโดเลย รอบๆคอนโดก็จะเป็นผู้ว่าง่ายและกว้างมากไม่มีบ้านคนห้องพักของที่นี่จะเป็นลักษณะห้องสตูดิโอมีอยู่ 2 แบบคือแบบตกแต่งปรับปรุงใหม่เฟอร์นิเจอร์ไม้เป็นไม้สีเข้มทั้งหมดพื้นเป็นกระเบื้องหรือแบบเก่าที่ยังไม่ถูกปรับปรุงจะมีเฟอร์นิเจอร์เก่าๆพื้นพรมเก่าๆไปก็ดูสะอาดดีมากที่นี่จะมีบริการทำความสะอาดมีผ้าปูเตียงปลอกหมอนมีบริการส่งอาหารจากร้านอาหารของคอนโด น้องสาวของเราบอกว่าชอบห้องแบบใหม่มากกว่าแต่ตัวเขาเองรู้สึกว่าห้องแบบใหม่มันมีความยินดีอย่างบอกไม่ถูก แต่ก็อยากได้ห้องใหม่เหมือนกันเลยตกลงทำสัญญาเช่า 1 ปีห้องที่ว่างให้เราสองคนได้ชาวเป็นห้องหมายเลข 606 อยู่ชั้น 6 ซึ่งแพทย์ก็ไม่ได้คิดอะไรมากกับเลข 6 2 ตัว ตามธรรมเนียมฝรั่งมันคือเลขของซาตานคิดว่าสำหรับคนไทยอย่างเราก็คงไม่มีผลอะไร อีก 1 อาทิตย์ต่อมาก็ได้ย้ายเข้ามาอยู่มีน้องสาวมาช่วยขนของจัดของทั้งวันได้คืนนั้นน้องไม่ได้มานอนค้างด้วย เขาถึงตอนค่ำเราก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าแม่สั่งไรให้ไหว้เจ้าที่เจ้าทางก่อนเข้าพักเราก็เลยรีบลงมาที่ทางเข้าคอนโดเพื่อจะไปไหว้เจ้าที่ที่สานปรากฏว่าทางเจ้าของได้มีการรื้อถอนศาลอ่อเราเห็นสารขนาดใหญ่ 2 หลักที่ได้ถูกย้ายออกจากตำแหน่งหนึ่งวางแบบระเกะระกะเอียงไปเอียงมาแต่ว่ายังไม่ได้มีการทำพิธียังทำพื้นที่ใหม่ไม่เสร็จแล้วเห็นดินที่ถูกขุดออกมากองเต็มไปหมดเหมือนเขากำลังเตรียมจะเทคอนกรีตอะไรประมาณนั้น ทำให้เราไม่รู้ว่าจะไหว้เจ้าที่ยังไงและถูกก็ไม่มีดอกไม้ก็ไม่มีเลยตัดสินใจยืนพนมมือแล้วก็บอกกล่าวกับเจ้าที่ว่าจะย้ายเข้ามาอยู่โดยเรานึกในใจไม่ได้พูดออกเสียงไป คืนนั้นไม่รู้เป็นอะไรเรารู้สึกไม่ดีกับห้องเลยมันรู้สึกเย็นๆวงรีและเงียบมากเลยเปิดทีวีให้เสียงดังเข้าไว สักพักเราก็ไปยืนที่นอกระเบียงเพื่อรับรองก็มองเห็นแต่ทุ่งกว้างในความมือและป้ายไฟนีออนของโรงพยาบาล แล้วรู้สึกเหมือนกับว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียวแต่ด้วยความเหนื่อยล้าและอ่อนเพลียจากการขนของย้ายห้อง เราก็เลยเข้านอนปิดไฟแล้วปิดทีวีตามปกติเราเป็นคนไม่ชอบเสียงดังชอบความมือและความเงียบสงบเวลานอนมากกว่าขอนอนไปได้สักพักเราก็เริ่มรู้สึกว่าตัวชาเหมือนกับโดนผีอำ ที่ดูได้เพราะเราโดนอยู่บ่อยๆ ตอนนั้นเราพยายามเหลือกตาไปมาก็พอขยับได้แต่เมื่อพยายามขยับเรียนพยายามที่จะท่องนะโมสวดมนต์กระทำไม่ได้จนสุดท้ายเราก็แพ้และโดนเอาร่างกายของเรามันแข็งไปหมด ในความมืดในสายตาเราก็มองไปที่ประตูห้องซึ่งอยู่เยื้องกับปลายเตียงไปทางซ้ายมือมันทำให้เราเห็นว่าร่างดำหนึ่งสูงเท่าเพดานห้อง งานหนักไม่มีหน้ายาวแขนยาวขายาวพอมารู้ตัวอีกร่างดำนั้นก็ได้มานั่งข้างตัวเราบนเตียงแล้ว เราเห็นมือดำที่มีขนาดใหญ่กว่ามันใหญ่ขนาดที่จะสามารถบีบรัดตัวเราทั้งตัวได้เลยมือนั้นได้รอบแขนของเราทั้งสองข้างมาอยู่ที่กลางลำตัวเราพยายามดิ้นสุดชีวิตกะว่าจะสู้ตายแล้วแบบนี้ก็ดิ้นไปดิ้นมาได้สักพักจนสุดท้ายก็หลุดออกมาได้ร่างดำนั้นก็หายไปเสียดื้อๆ […]Read More