เรื่องเล่าปู่มี วิญญาณเฮี้ยนปีนปล่องเมรุ สวัสดีครับนี่เป็นกระทู้แรกของผม (แต่ผมยืมไอดีพันทิปมาจากเพื่อน) ผมอยากมาถ่ายทอดประสบการณ์ ”จริง” ที่เคยสัมผัสมาด้วยตัวเอง จากญาติพี่น้อง และคนรู้จัก เป็นเรื่องเกี่ยวกับบุคคลๆหนึ่งชื่อว่า “ปู่มี” เรื่องเกี่ยวกับปู่มีบางเรื่องออกจะแปลกๆถึงกับไม่น่าเชื่ออยู่บ้าง เพราะแกเป็นสัปเหร่อนั่นเอง อยากจะให้ทุกท่านรับฟังด้วยวิจารณญาณ หากท่านคิดว่าเรื่องที่เล่ามาไม่น่าเชื่อถือก็ขอให้รับฟังเอาเฉพาะความบันเทิงก็เพียงพอ และเรื่องของปู่มีที่ว่านี้มีอยู่มาก แต่จะนำมาเล่าเท่าที่จำได้และสมควรเล่าเพื่อไม่ให้กระทบกับบุคคลและสถานที่ที่เกี่ยวข้อง เรื่องอาจไม่ติดต่อกันเพราะผมพยายามนำเรื่องที่จำได้มาเล่าให้ฟังก่อนครับ เหตุผลที่นำเรื่องของปู่มีมาเล่า ก็เพราะผมทราบว่าแกเสียชีวิตไปแล้วเมื่อสองสามปีที่ผ่านมา และแกก็เป็นผู้มีบุญคุณกับผมอยู่พอสมควร และสถานที่ที่จะเล่านี้เป็นวัดแห่งหนึ่งอยู่ใน จ.นครราชสีมา (ขออนุญาตไม่เปิดเผยข้อมูล) ย้อนไปเมื่อ15ปีที่แล้ว ผมอายุประมาณ 10 กว่าปี แต่ก็พอจะจำความอะไรๆได้บ้างแล้ว ผมอาศัยอยู่กับยายที่โคราช เพราะพ่อและแม่นำมาฝากไว้ทั้งสองท่านเข้ามาทำงานในกรุงเทพฯ ยายเป็นคนชอบเข้าวัดทำบุญ ตัวผมเองเวลาว่างหรือวันหยุดไม่ได้เรียนหนังสือผมก็มักจะตามยายเข้าไปช่วยงานหรือเล่นวัดอยู่บ่อยๆ สำหรับปู่มีเจ้าของเรื่องนี้ แกเป็นสัปเหร่ออยู่ที่วัดมานานมาก และในวัดนั้นมีพระอยู่รูปหนึ่งชื่อหลวงตาสีท่านเป็นพระพี่ชายของปู่มีและเป็นพระลูกวัดอยู่ที่นั่น แต่พระ เณร คนวัด เด็กวัด จนถึงเจ้าอาวาสต่างก็เคารพหลวงตาสีและปู่มีทุกคนเพราะทั้งสองท่านอยู่ที่วัดมานาน เรื่องแปลกแรกที่น่าสงสัยก็คือ ผมเคยถามยายว่า หลวงตาสีทำไมถึงเป็นพี่ชายของปู่มี เพราะหลวงตาศีรษะท่านยังไม่หงอก แต่คิ้วขาว ท่าทางยังหนุ่ม ต่างจากปู่มี ผมสั้นขาวโพลน คิ้วหงอก หลังค่อมนิดๆ อายุน่าจะประมาณ 70 ปีได้ ยังแข็งแรง […]Read More
