คนส่งของ…
“คนส่งของ”
เรื่องนี้เป็นเรื่องของคุณดอน คุณเล่าว่า ผมเป็นคนจังหวัดยโส อาศัยอยู่กับแม่เพียงสองคนพ่อผมเสียไปตั้งแต่ผมยังเด็ก บ้านผมก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรก็พอมีพอกินพอใช้ ผมมีอาชีพขับรถส่งของ ก็ขับไปส่งของตามแต่เถ้าแก่จะสั่ง ก็มีไปส่งในจังหวัดเดียวกันบ้างต่างจังหวัดบ้าง
ซึ่งผมจะขับไปส่งของเพียงคนเดียวไม่มีเพื่อน ก็มีไปส่งทั้งกลางวันบ้างกลางคืนบ้างแล้วแต่สถานที่ที่ได้ไปส่ง ซึ่งใครที่เคยขับรถบ่อยๆก็น่าจะเคยเจอเหตุการณ์แปลกๆสยองขวัญตามท้องถนนกันบ้าง ผมก็เป็นอย่างนั้นที่มีประสบการณ์ทางด้านนี้ ในการออกขับรถแต่ละทีผมจะห้อยหลวงปู่ทวดที่ผมนับถือไว้ในคอตลอด หลวงปู่ทวดขึ้นชื่อเรื่องเดินทางปลอดภัยไม่ตายโหงอยู่แล้ว
วันนั้นผมได้รับคำสั่งจากเถ้าแก่ให้ไปส่งของที่หมู่บ้านหนึ่งในจังหวัดขอนแก่น กว่าจะขนของเขึ้นรถสร็จก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยง กว่าจะได้เคลื่อนรถออกจากร้านเถ้าแก่ได้ก็เที่ยงกว่าๆแล้ว ผมก็ขับรถชิวไปเรื่อยๆไม่ได้เร่งรีบอะไร เหนื่อยก็จอดแวะปั๊มน้ำมัน กว่าจะไปถึงหมู่บ้านที่ผมไปส่งของก็ปาเข้าไป5โมงเย็นแล้ว ลงของเสร็จก็ 6 โมงพอดี ผมจอดกินข้าวที่ปั๊มน้ำมันในจังหวัดขอนแก่น หลังจากกินข้าวเสร็จผมก็ขับรถออกมาจากปั๊มตอนนั้นก็ประมาณ 1ทุ่มแล้ว ผมก็ขับรถมาเรื่อยๆซึ่งตอนนั้นมันก็มืดแล้วสองข้างทางมีแต่ทุ่งนา
พอเข้าเขตจังหวัดกาฬสินธุ์ผมก็รู้สึกเย็นแบบแปลกๆจนต้องลดแอร์ลง สองข้างทางในตอนนั้นไม่ค่อยมีหมู่บ้านคน รถวิ่งสวนไปมาก็ไม่ค่อยมีนานๆจะมีผ่านมาสักคัน จู่ๆผมก็ได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซค์บิดมาจากข้างหลัง ฟังจากเสียงมอเตอร์ไซค์แล้วน่าจะเป็นวัยรุ่น ในระหว่างที่รถมอเตอร์ไซค์คันนั้นกำลังจะแซงพ้นรถผมไป ทันใดนั้นเขาก็หักรถเข้ามาตัดหน้ารถผม ผมเหยียบเบรคสุดชีวิต แต่ก็ยังชนมอเตอร์คันนั้นเต็มๆ
เหตุการณ์มันเกิดเร็วมากแค่แปบเดียวผมก็มองไม่เห็นรถมอเตอร์ไซค์คันแล้ว สงสัยมันคงอยู่ใต้ท้องรถผมแน่ๆ ผมรีบเปิดประตูรถวิ่งลงไปดูหน้ารถทันที แต่!ผมไม่เห็นอะไรเลย ก้มมองที่ใต้ท้องรถก็ไม่เจออะไร ผมรีบเดินไปเอาไฟฉายที่อยู่ในรถ มาส่องหาถามข้างถนนก็ไม่เจอเลย แล้วผมก็ต้องตกใจอย่างหนักเลยคือ พอเดินมาดูที่หน้ารถอีกที หน้ารถไม่มีล่องลอยการชนเลย
ติดตาม RedMoon ค่ำคืนสีเลือด